در سال‌های اخیر، مقررات مرتبط با کنترل محیط زیست، سلامتی و مسائل ایمنی برای گورستان‌های پسماند موجود و جدید، بسیار سختگیرانه‌تر شده است. این مقررات شامل موارد بسیاری می‌شود و برخی شامل اندازه‌گیری و کنترل سطح آب در موقعیت‌های مختلفی در پیرامون سایت گورستان ضایعات و پسماندهای شهری می‌شود.
یک راه حل این است که اطمینان حاصل کنید که آب آلوده در یک بخش مخزن‌دار مهار و جدا شده است و به محیط پیرامونی غیر آلوده وارد نمی‌شود. همچنین بر سطح آب در نقاط سیفون‌شدن (syphoning points) نظارت می‌شود، جایی که آب آلوده (شیرابه) برای پردازش شدن، برداشته می‌شود.
در جاهایی که شیرابه‌ها با هم ادغام می‌شوند، غلظت نسبتا بالایی از گازهای هیدروکربن فرار خارج می‌شود که به خاطر فرآیند تجزیه داخل گورستان پسماند است. به دلیل حضور گازهای اشتعال‌پذیر، جاهایی از گورستان‌های پسماند به عنوان نواحی خطرناک طبقه‌بندی می‌شوند. طبق قانون لازم است هر ابزار اندازه‌گیری که قرار است در ناحیه‌ای خطرناک نصب شود، باید بر اساس طبقه‌بندی مناسب ATEX آن ناحیه، مورد تایید قرار گرفته و نصب شود.
یک مساله‌ی مشکل‌ساز در تعیین ترانسدیوسرهای سطح مایع در یک گورستان پسماند، اطمینان حاصل کردن از سازگاری فرآورده با فاضلاب با شیمیِ نامشخص است. شیرابه یک مایع ترکیبی به شدت خورنده است که با تجزیه‌ی آهسته‌ی مواد پسماند که در گورستان پسماند روی همدیگر جمع شده‌اند، ایجاد می‌شود.
از آنجایی که حضور و میزان یک ماده خاص را نمی‌توان به شکل دقیق پیش‌بینی یا کنترل کرد، پیش‌بینی کردن نوع و سطح خورندگی بدون مقداری تجربه و آزمایش با تجهیزات و ابزارآلات مختلف برای یافتن قابل اعتمادترین و مقرون‌به‌صرفه‌ترین راه حل، سخت است. یک دستگاه کم‌هزینه که شش ماه ماندگاری داشته باشد، شاید در درازمدت به هزینه‌ی بالاتری نسبت به یک ترانسدیوسر گران منجر شود که 2 سال ماندگاری دارد.
یک ترانسمیتر فشار که قرار است در معرض شیرابه قرار بگیرد، باید از متریال و موادی ساخته شود که می‌تواند در درازمدت این فرآورده‌های به شدت خورنده را تحمل کند.
برای نظارت بر سطح آب، یک ترانسمیتر فشار در یک چاه یا گمانه غوطه‌ور می‌شود تا سطح هیدرواستاتیک را اندازه‌گیری کند، که این یعنی کل دستگاه باید با شیرابه سازگار باشد. مهم‌ترین نکته برای یک ترانسدیوسر فشار که باید در این مورد در نظر بگیرید، این است که متریالِ بدنه، دیافراگم، سیل‌ها و کابل باید با نوع شیرابه‌ای که در یک گورستان پسماند خاص است سازگار باشد.
گازهای هیدروکربن، یک محصول جانبی است که در گورستان پسماند از تجزیه و واکنش‌های شیمیایی زباله و پسماند به دست می‌آید. در برخی چاه‌ها، این گاز به شکلی کنترل‌شده بازیابی می‌شود و به عنوان سوخت برای روشن کردن ماشین‌آلات دیگر در آن مرکز استفاده می‌شود یا به جایی دیگر توزیع و ارسال می‌شود. برای مهار کردن گاز، چاه در دارد و بسته و در برابر محیط خارج، مهر و موم (سیل) است تا اجازه ندهد که گاز خارج شده و وارد اتمسفر شود.
این یک مشکلی برای اندازه‌گیری دقیق سطح مایع ایجاد می‌کند چون یک ترانسدیوسر غوطه‌ور فشار معمولی، به هوای بیرون ونتد است (باز است) تا برای فشار هوای محیط جبران کند. اما اگر هوای بالای سطح آب نسبت به هوای بیرون به شکل مستقل کنترل شود، ترانسدیوسر از مرجع فشار اشتباه استفاده می‌کند.
از آنجایی که فشار گاز بالا و پایین می‌رود، بسته به نسل و حذف گاز، الزامی است که از یک ترانسمیتر فشار اضافه با بازه‌ی مرکب (کامپاند) استفاده شود و سیگنال آن از سیگنال خوانش سطح کم شود تا اندازه‌گیری دقیق سطح داخل چاه انجام شود.
در یک روش دیگر، می‌توانید لوله مرجع را تقسیم کرده و دوباره به بالای چاه در بسته برگردانید. این کار نصب را سخت‌تر می‌کند و امکان نفوذ رطوبت نیز بوجود می‌آید، اما هزینه و خطای عدم قطعیتِ سنسور اضافه را از بین می‌برد.