بهره، مقداری نسبی است که نسبت بزرگی ورودی به بزرگی سیگنال خروجی را در حالت پایدار نشان می‌دهد. بسیاری از سیستم‌ها، دارای روشی هستند که با استفاده از آن می‌توان بهره را تغییر داد تا توان (power) بیش‌تر یا کمتری برای سیستم فراهم شود. اما باید توجه داشت که افزایش یا کاهش بهره تا خارج از محدوده‌ی امن، می‌تواند باعث ناپایدار شدن سیستم شود.
در سیستم‌های کنترلی درجه دوم، به طور معمول با افزایش بهره، زمان خیز (rise-time) کاهش و درصد overshoot و settling time افزایش می‌یابد.
سیستم‌هایی که برای برخی مقادیر بهره، پایدار و برای برخی دیگر از مقادیر بهره ناپایدار هستند، سیستم‌های گاها پایدار (conditionally stable) نامیده می‌شوند.
Gain بهره
11
آبان