در بسیاری از کاربردهای سنسور فشار، بار ضربه کوتاه‌مدت و قوی گاهی رخ می‌دهد – به این ضربه یا شوک (shock) می‌گویند. مقاومت در برابر ضربه تعریف می‌کند که تجهیز تا چه سطحی از شتاب بار ضربه را می‌تواند تحمل کند، بدون آنکه هیچ آسیبی ببیند.
باری که در زمان ضربه وارد می‌شود، به شکل ضریبی از شتاب مرتبط با گرانش (g = 9.81 m/s2) تعریف می‌شود. به علاوه، مدت بار نیز مورد توجه است. مثلا در فرود با چتر نجات، بار 3 g وارد می‌شود و وقتی یک خودرو با سرعت 80 کیلومتر بر ساعت به دیواری محکم برخورد کند (با crumple zone یک متر برای ترمز کردن)، 25 g به راننده وارد می‌شود. وقتی که یک شیء از ارتفاع یک متری سقوط می‌کند 100 g وارد می‌شود، اگر به زمین بخورد و در یک میلی‌متر از سرعت آن کاسته شود.
هر چقدر سطح زمین سفت‌تر باشد، بار بیشتری وارد می‌شود. ترانسمیترهای فشار که به شکل تجاری در بازار موجود هستند، مقاومت ضد ضربه حدود 100 تا 500 g تا سقف مدت 10 ms دارند.
تست‌های ضربه سازگار با استاندارد IEC 60068-27 انجام می‌شوند. می‌توان ضربه را به سه نوع مختلف تقسیم کرد. ضربه نیمه‌سینوسی (half-sine)، ضربه دندانه اره‌ای (sawtooth) و ضربه ذوزنقه‌ای (trapezoidal). در این حالت ما در مورد ضربه نیمه‌سینوسی (half-sine) صحبت می‌کنیم چون رایج‌ترین است.
ضربه نیمه‌سینوسی مشابه ضربه‌ای است است که با راه‌اندازی و ترمز اجزای نوسان‌گر رخ می‌دهد. در شکل، منحنی شتاب به تصویر کشیده شده است. تولیدکنندگان ترانسمیترهای فشار، اقدامات مختلفی انجام می‌دهند تا تضمین شود که مقاومت در برابر ضربه مورد نیاز برای برخی کاربردهای خاص تامین می‌شود. برخی از این اقدامات در ادامه با جزییات بیشتر توصیف شده‌اند.
+ پوشش‌ها به شکلی طراحی شده‌اند که تا حد ممکن ضخیم و کوتاه باشند تا از بار اهرم بالا جلوگیری شود. به علاوه، پوشش‌های فولاد ضد زنگ معمولا محکم‌تر از پوشش‌های پلاستیکی هستند و می‌توانند بار مکانیکی را بسیار بهتر تحمل کنند. یک عیب این است که ترانسمیتر فشار سنگین‌تر می‌شود و در نتیجه بار وارده بر رشته‌های کانکشن‌ها افزایش پیدا می‌کند.
+ در داخل، اجزا و قطعات الکترونیکی با قالب‌گیری فرآیندی (potting) محافظت می‌شوند. این قالب‌گیری یا کپسوله‌سازی کشسان، اقدام متقابلی در برابر نیروهای وارده توسط ضربه به بورد مدارات فراهم می‌کند و از وارد شدن ضربه به خود پوشش نیز جلوگیری می‌کند.
+ برای اتصالات الکتریکی، ایمن‌تر است که به جای اتصالات لحیم شده، از کنتاکت‌های کریمپ (crimp contacts) استفاده شود. بزرگ‌ترین عیب اتصالات لحیم‌شده این است که کابل لحیم‌شده ممکن است در گذار بین بخش قلع‌دار کابل و بخش انعطاف‌پذیر بشکند یا بِبُرد. در همین نقطه است که بزرگ‌ترین بارها با بیشترین لرزش و ضربه وارد می‌شود. اما با استفاده از crimp، بار به شکل بهتری توزیع می‌شود و کابل نمی‌شکند یا بریده نمی‌شود. اما crimp گران‌قیمت‌تر است و پیاده‌سازی آن از نظر فنی پیچیده‌تر است.